δεξίωση, η
Σκηνή κατά την οποία οι ανθρώπινες μορφές αναπαριστώνται σε χειραψία, που συνήθως ερμηνεύεται ως αποχαιρετισμός του νεκρού προσώπου. Τέτοιες σκηνές απαντούν κυρίως σε ταφικά ανάγλυφα.

ιμάτιο, το
Ορθογώνιο κομμάτι μάλλινου, κατά κανόνα, υφάσματος που το φορούσαν πάνω από το χιτώνα. Μπορούσε να τυλιχτεί με διάφορους τρόπους γύρω από τους ώμους και το σώμα και στερεωνόταν με ζώνη ή πόρπες.

κέρας Αμάλθειας, το
Το κέρατο της κατσίκας που θήλαζε το Δία, ο οποίος, επειδή της το έσπασε παίζοντας, το έκανε χρυσό. Για τους αρχαίους συμβόλιζε την αφθονία. Στο χριστιανισμό λαμβάνει χαρακτήρα θείας πρόνοιας, ελπίδας και ευσπλαχνίας.

πέλτη, η
Μικρή, ελαφριά ασπίδα, ελλειψοειδής ή οκτάσχημη. Συχνά καλυπτόταν από δέρμα. Αρχικά χρησιμοποιούνταν από βάρβαρους πολεμιστές, στη συνέχεια όμως υιοθετήθηκε από τους Έλληνες (πελταστές) και τους Ρωμαίους.

πόλος, ο
Κυλινδρικό κάλυμμα της κεφαλής.

χιτών, ο
Τύπος ενδύματος που αποτελείται από τετράγωνο μάλλινο ύφασμα το οποίο ράβεται στις δύο πλευρές του.